Sve je cjenjeniji stav da je mogućnost usavršavanja kroz cijeli život postala neophodna i da je neformalno obrazovanje to u potpunosti omogućilo. Uporedo sa formalnim obrazovanjem, koje spada u one oblike obrazovanja koji se pojavljuju uglavnom u školskim institucijama i koje je propisano pravnim aktima, razvija se i neformalno obrazovanje.

Kako se razvijalo društvo, proizvod većeg stepena obrazovanja bilo je povećanje i apetita za usavršavanjem. Ovaj "fenomen" je uslovljen ubrzanim razvojem nauke i tehnologije. S obzirom na prirodu formalnog obrazovanja i "pravilima organizovanja" toka učenja, ono nije moglo uvijek držati korak sa razvojem novih znanja i nastanak neformalnog obrazovanja se upravo na ovim nedostacima temelji. Dakle, neformalno obrazovanje služi da dopuni formalno i da nam da priliku da pristupimo svim onim sadržajima koji su u formalnom nepristupačni ili čak potpuno netaknuti (razni kursevi specifičnih vještina, praktičnih poslovnih znanja, ličnog usavršavanja poput plesa, pisanja....). Neformalno obrazovanje se sprovodi kroz aktivnosti kao što su kursevi, seminari, predavanja, konferencije, radionice, razni tipovi treninga, kao i volontiranje.

Ono što je tipično za neformalno obrazovanje je da postoji dobrovoljno učešće polaznika tih kurseva, seminara i slično, često nezavisno od godina, iskustva i prethodnog obrazovanja. Predavač mora biti obučena i kompetentna osoba i njegova uloga nije da samo "predaje" polaznicima već između njih mora postojati razmjena iskustava i vještina, i učenje kroz praktičan rad, tako da oni koji uče postaju aktivni činioci procesa učenja.

Neformalno obrazovanje nudi mnoštvo programa edukacije, koji se mogu svrstati u dvije široke kategorije i ovi programi su namijenjeni najrazličitijim ciljnim grupama:
- Obrazovni programi (za sticanje različitih znanja i vještina)
- Programi koji se tiču vaspitanja (učenje stavova i pozitivnih životnih vrijednosti).

Neformalno obrazovanje podržava obrazovanje koje traje cijelog života, a predavači imaju veliku odgovornost da približe temu i zainteresuju učesnike te na taj način osiguraju kvalitetan nivo znanja koji će poslije te obuke steći.

U literaturi se često pominje i termin informalno obrazovanje, koje treba razlikovati od neformalnog, Informalno obrazovanje je ono što bismo u svakodnevnom govoru nazvali "škola života". Ono je neplanirano, spontano, nastaje kroz interakciju sa prijateljima, roditeljima, medijima, bez posebnog plana i strukture. Međutim, i informalno obrazovanje ima svoje loše strane. Dešava se da mladi ljudi od svog okruženja usvoje stavove i negativne vrijednosti. Neosporna činjenica je da su u svakom procesu učenja, u ma kako maloj meri, prisutni i formalno i neformalno i informalno obrazovanje i ova tri vida obrazovanja se međusobno nadopunjuju i zajednički jačaju elemente doživotnog procesa učenja.

Za stručnjake razlicitih profila koji uprkos diplomi koju posjeduju ne mogu naći adekvatno zaposlenje, neformalno obrazovanje predstavlja način da dodatno porade na svojim kvalifikacijama, ali i da bolje upoznaju sebe, svoje potrebe, snage i slabosti i time sebi, na donekle indirektan način, povećaju sanše za zapošljavanje. To mogu biti različiti seminari na kojima se usavršavaju komunikacijske vještine, vještine izgradnje tima i uspješnog rada u timu, pisanje biografije, predstavljanje sebe u što boljem svjetlu na razgovoru za posao i sl. kao i različiti programi učenja ili usavršavanja znanja stranih jezika, rada na računaru i slično.